وقتی به آیه شریفه؛ یا ایهاالمدثر قم فانذر؛ رسیدم به نکات قابل توجهی دست یافتم.
اول اینکه دو کلمه المدثر و قم از لحاظ معنایی و مفهومی دو کلمه متضادی هستند. مدثر به معنای گلیم به خود پیچیده و قم به معنای به پا خیز. مدثر نوعی حالت رفاه و سکون و قم حالت حرکت و تلاش و پویایی. سپس کلمه قم با حرف فا به فعل انذر مربوط می شود واین نکته را به ذهن متبادرمی کند که انذار با مدثر ممکن نیست. انذار با رفاه طلبی و در خانه ماندن و خوابیدن بدست نمی آید.بلکه انذار با برخاستن ممکن است.با حرکت و تلاش.
دوم اینکه در انذار و سبک آن نوعی پویایی نهفته است. و باید با هر تحولی ( بعثت ) سبک و سیاق مختص آن تحول برگزیده شود.
سوم اینکه قرار گرفتن دو کلمه قم و انذار ترکیب عجیبی است. مسئولیت مستقیم دین داری و تبشیر و انذار مردم به دست روحانیت است و کانون آن امروز در شهر مقدس قم واقع است.
چهارم اینکه بارها شنیده ایم که از شما حرکت و از خدا برکت. من مصداق عینی آن را درهمین آیات یافتم. دو واژه " قم " در آیه دوم و " و ربک فکبر " . ابتدا قیام از تو و سپس بزرگی پروردگار تو.